بررسی میزان آگاهی و استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد در بین دستیاران تخصصی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

زمینه و هدف: پزشکی مبتنی بر شواهد (evidence based medicine, ebm) ، عبارت از استفاده دقیق از بهترین شواهد پژوهشی در تصمیم ­ گیری در مورد یک بیمار خاص می­باشد که به دلیل اهمیت، در سال ­ های اخیر توجه زیادی به آن شده است. این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی و استفاده دستیاران بالینی به عنوان یکی از مهم ­ ترین گروه ­ های آموزش دهنده و آموزش گیرنده، از پزشکی مبتنی بر شواهد صورت گرفت. روش­کار: این بررسی یک مطالعه مقطعی است که نمونه آن 71 نفر از دستیاران تخصصی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1385 بودند. داده­ها توسط ­پرسشنامه ­ ای که روایی محتوای آن به وسیله صاحب­نظران و پایایی ثبات درونی آن در یک مطالعه اولیه مورد تأیید قرار گرفت، جمع­آوری گردید. یافته­ها: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که 9/93 درصد از دستیاران معتقد بودند استفاده از نتایج تحقیقات می­تواند سبب بهبود تصمیم­گیری روزانه آنان گردد، لیکن 3/80 درصد از آنان آموزش مدونی در زمینه پزشکی مبتنی بر شواهد ندیده بودند. 85 درصد از پاسخ دهندگان به اینترنت دسترسی داشتند، لیکن بیش از 70 درصد از آنان از منابع پزشکی مبتنی بر شواهد بی اطلاع بودند و 9/60 درصد اعلام کردند که در سال گذشته کمتر از 10 بار از مدلاین (medline) یا سایر موتورهای جستجوی اطلاعات پزشکی جهت بیماران خود استفاده کرده­ بودند. نتیجه­گیری: نتایج این بررسی نشان داد که دستیاران تخصصی با وجود نگرش مثبت نسبت به پزشکی مبتنی بر شواهد و دسترسی به اینترنت جهت تصمیم­گیری بالینی، عملاً از پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده نمی­کنند و همچنین از سایت­های تخصصی پزشکی مبتنی بر شواهد بی اطلاع هستند. شاید علت این امر این باشد که آموزش مدونی در این زمینه ندیده­اند. به دلیل اهمیت این گروه در تصمیم گیری­های بالینی و همچنین آموزش رده­های پایین­تر، نیاز مبرمی به آموزش جامع و صحیح در خصوص استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد در این گروه وجود دارد.